گروه مهندسی امید حسینیان

پروژه شیرینی‌سرای و کارگاه شیرینی‌پزی کارو، یک شاهکار مهندسی در مدیریت کاربری‌های متضاد است که هدف آن، ادغام فضاهای تجاری، کارگاهی، اداری و مسکونی در یک بدنه‌ی واحد پنج‌طبقه، ذیل یک هویت نوگرا و مدرن بود. چالش مرکزی، نه فقط جانمایی، بلکه تضمین کیفیت عملکردی و آسایش در تک تک طبقات، به‌ویژه در مجاورت بخش مسکونی بود.

• عنوان: شیرینی‌سرای کارو: همزیستی سازگار کاربری‌های متضاد در بستر نوگرایی
• طراح: گروه مهندسی امید حسینیان
• موقعیت: قائم‌شهر
• نوع پروژه: ساختمان تجاری، صنعتی و مسکونی چندمنظوره

فلسفه‌ی فنی پروژه بر استفاده از سازه‌ی بتنی قدرتمند با سیستم سقف وافل (دال مجوف دو طرفه) استوار است. این انتخاب مهندسی، منجر به یک دستاورد کالبدی بی‌نظیر شده: دستیابی به ارتفاع سقف آزاد استثنایی و یکنواخت 4.5 متری در تمامی پنج طبقه.

این ارتفاع، فراتر از یک عدد، یک تسهیل‌گر فضایی است:

·         کیفیت حجمی: در طبقات تجاری (همکف) و اداری (سوم)، این حجم وسیع، حسی از شکوه و باز بودن ایجاد کرده و نفوذ نور طبیعی را به عمق بیشتری از پلان (560 متر مربع همکف) امکان‌پذیر می‌سازد.

·         الزامات صنعتی: در کارگاه‌های صنعتی (اول و دوم)، ارتفاع 4.5 متری به بهبود چشمگیر تهویه و خروج بخارات و حرارت ناشی از کوره‌ها و میکسرها کمک می‌کند و استانداردهای بهداشتی و ایمنی محیط کار را ارتقا می‌بخشد.

·         انعطاف‌پذیری پلان: سیستم دال مجوف، امکان اجرای پلان آزاد را در مساحت‌های بزرگ طبقات، بدون ستون‌های مزاحم، فراهم می‌کند که برای چینش انعطاف‌پذیر ماشین‌آلات کارگاهی و ویترین‌های تجاری حیاتی است.

سازماندهی عمودی ساختمان با یک منطق عملکردی سختگیرانه طراحی شده است. تفکیک کارگاه شیرینی تر (طبقه اول - 310 متر مربع) از کارگاه شیرینی خشک (طبقه دوم - 310 متر مربع)، یک تصمیم کلیدی برای کنترل مجزای شرایط محیطی (رطوبت و دما) و جلوگیری از تداخل فرآیندهای تولید بوده است.

متریال‌ها در این پروژه، بازتاب‌دهنده‌ی این جداسازی هستند:

·         بافت مدرن و بهداشتی: در کلیه‌ی فضاهای کارگاهی و فروش، استفاده از سنگ و سرامیک با کیفیت بالا، نه تنها دوام و سهولت نگهداری را تضمین می‌کند، بلکه با ایجاد یک زیبایی‌شناسی تمیز و مینیمال، تداعی‌گر دقت و کیفیت بالای برند شیرینی‌پزی کارو است.

·         تناقض مسکونی: این منطق مدرن و صنعتی در طبقه چهارم شکسته می‌شود؛ جایی که واحد مسکونی (142 متر مربع) از مصالح متعارف و گرم‌تر برای القای حس آرامش و قطع ارتباط حسی با فضای کارگاه استفاده می‌کند.

چالش جداسازی صوتی و آسایش مسکونی

حجت معماری این طرح در طبقه چهارم (مسکونی) آشکار می‌شود. بزرگترین چالش، غلبه بر انتقال لرزش‌ها و آلودگی صوتی ناشی از میکسرها، کوره‌ها و سیستم‌های مکانیکی صنعتی واقع در طبقات زیرین بود. دستیابی به جداسازی کامل عملکردی و صوتی، مستلزم راه‌حل‌های دقیق عایق‌بندی و در نظر گرفتن سیستم‌های مکانیکی مستقل برای واحد مسکونی بود. این تفکیک، تضمین می‌کند که کیفیت زندگی در واحد مسکونی، تحت‌الشعاع ماهیت صنعتی بنا قرار نگیرد.

پروژه کارو، با ادغام موفق این سطوح متضاد از کاربری و با بهره‌گیری هوشمندانه از توان سازه بتنی و سقف وافل، یک نمونه‌ی معیار برای ساختمان‌های چندمنظوره با بالاترین الزامات فنی و زیستی است.